अक्षय संकल्पनेच्या उत्पत्तीवर

भूतकाळात, डिझायनरच्या कामाची चोरी होऊ नये आणि गुप्त हेतू असलेल्या लोकांकडून त्याची कॉपी होऊ नये म्हणून उरलेल्या कापडांची जाळपोळ आणि इतर पद्धतींनी विल्हेवाट लावली जात असे. हा क्रूड दृष्टीकोन बेकायदेशीर असताना, स्टॉकमधील फॅब्रिक्सचा प्रचंड अनुशेष अजूनही सर्व आकारांच्या ब्रँडना चिंतेत आहे. विशेषत: महामारीच्या बाबतीत, ऑर्डर्सच्या लागोपाठ रद्द केल्यामुळे मोठ्या संख्येने महागड्या सामग्रीचे मूल्य झटपट कमी होते आणि स्टोअर्स सक्तीने बंद केल्यामुळे नुकत्याच स्टोअरमध्ये आलेल्या नवीन हंगामातील फॅशन गायब झाल्या. त्याच वेळी, तुटलेली भांडवली साखळी आणि बंद पुरवठादार नवीन हंगामाच्या तयारीसाठी डिझाइनरांना असहाय्य बनवतात. अंतर्गत आणि बाह्य त्रासांच्या दुहेरी हल्ल्यात, नवीन कार्ये तयार करण्यासाठी विद्यमान सामग्री वापरणे ही महामारीच्या अंतर्गत केवळ तार्किक निवडच नाही तर पर्यावरण संरक्षण युगाची सामान्य प्रवृत्ती देखील आहे. आणि फॅशन अजूनही सौंदर्याच्या कलेबद्दल आहे. डिझायनर गॅब्रिएला हर्स्टने म्हटल्याप्रमाणे, "कोणीही चांगल्या इच्छेसाठी पैसे देत नाही. ते खरेदी करण्याचा निर्णय घेण्याचे कारण म्हणजे उत्पादनाचे आकर्षण आहे." डिझाइनर काय करतात ते अगदी सामान्य सर्जनशीलतेसह सामग्रीच्या एकसंधतेसाठी तयार करतात. मर्यादित परिस्थितीत, सर्जनशीलता खडकांमधील खडकांप्रमाणे सतत वाहत असते.